ا.م.دياكونوف تاريخ شناس روس مي گويد:تحقيقات پژوهندگان تاريخ ماد صورت يكجانبه داشته است زيرا دانشمندان غرب به تقويت فقط وفقط از نظر نفوذآرياييها به تاريخ به تاريخ آن كشور اظهار علاقه مي كردند. اين دانشمندان از روي قصد از اهميت اين حقيقت مي كاستند كه پيش از ورود هندو اروپايي هاي صحرا نشين و خانه به دوش، در اراضي مزبور،فرهنگي عالي دولتي متكامل (مثلا در تمدن سرزمين ماننا كه داراي زبان التصاقي بودند)وجود داشته و اين خود در تكامل تاريخي نويسندگان كه سطح رشدشان پست بود،موثر واقع گشت.

بهتر است براي فهم اين مطلب سري به تاريخ  كهن اورميه بزنيم.اگر بخواهيم در مورد تاريخ اروميه بحث كنيم به هزاره هاي قبل از ميلاد مسيح مي رسيم. شهرستان اورميه و اطراف آن به دليل جلگه هاي حاصلخيز و جنگلها و بيشه زارهاي انبوهي كه از منابع تامين تخته و وسايل مورد نياز در ساخت و ساز بود مورد توجه قرار گرفت. غنا و حاصلخيزي اين سرزمين  توجه حاكمان بين النهرين را به خود جلب مي كرد.

در كتيبه هاي سومري (كه داراي زبان التصاقي بودن)اين سرزمين ارتته يا آرتتا ناميده شده است
آرديني اوخو
گؤنده ر     بؤلوم لر: شهرلر